İnsan, toplumsal bir varlıktır. Yani ilişki kurmaya gereksinim duyar. Evrimsel olarak, doğada tek başına olan insanı düşünün. Dışarıda büyük tehlikeler.. Tek başına öyle kolay kolay müdahale edemeyeceği bir ortam. Tam da bu noktadan insan bir diğerine ihtiyaç duydu. Sonra bir diğerine, bir diğerine daha derken küçük topluluklar oluştu. Toplu halde yaşamak onlara iyi geldi. Çünkü böylece yardımlaşmayla kendilerini daha 'güvende' hissettiler. İnsan, diğerine ihtiyaç duyar..
İlişki dersek, bağlanma stillerimizden bahsetmeden geçemeyiz. Bağlanma stilimiz bizler çok küçükken bize bakım verenlerimizden öğrendiklerimiz ile oluştu. Biz, bağlanmamızı öğrendik. Anne babanın birbiriyle iletişimi, sevgiyi gösterme biçimi, bakım verenin aynı şekilde bizimle iletişimi bağlanma stilimizi etkiler. Bu sorulara cevap için John Bowbly, uzun yıllar araştırma ve deneyler yapmış. Ben deneyden uzun uzun bahsetmeyeceğim. İnternette video hali de var. Dilerseniz inceleyin. Ancak deneyden edindiğimiz temel bilgileri aktaracağım. Bowbly, araştırmaları ile 'güvenli, kaygılı, kaçıngan bağlanma' stilllerini buldu. Açıklayalım:
Güvenli bağlanan çocuklar, bakım vereninden ayrı kaldığında endişe duyuyor ama bakım vereni yanına geldiğinde neşelenmeye ve ortamı keşfetmeye devam edebiliyor. Dünyaya güven duygusu ile yaklaşabiliyor. Çocukların %67si güvenli bağlanmaya sahip diyor araştırmalar. Kaygılı bağlanan çocuklar ise bakım vereni yanında olsa bile huzursuz, tedirgin hissediyor. Annesi yanından gittiğinde ve geri geldiğinde kendini sakinleştirmekte zorluk çekiyor. Bu yetişkinlikte ilişkilere nasıl yansıyor? Kaygılı bağlanan kişi ; kontrolcü, baskıcı olabiliyor. İlişkilerinde genelikle müdahaleci ve önlem alan bir yerde olabiliyor. Kaçıngan bağlanan çocuklar ise, ebeveyni ile aynı odada olsun olmasın çok fazla iletişime geçmiyor. Temas kurmuyorlar. Yetişkinlikte bu ilişkilerine yansıyor. Çünkü insan öğrendiği ortamda güvende hisseder. Yetişkinliğinde de ilişkisini bu şekilde kurar.
Bağlanmada önemli olan şefkat, yakınlık hisleri benlik algısını güçlendirir ve öz saygı ile yakından ilişkili. Bağlanma stillerini yetişkinlikte değerlendirirken kendimizi direkt bir tanıma yerleştirmek doğru olmaz. Çünkü bunu bir düzlemde incelememiz gerekir. Bağlanma stillerimiz değişebilir ve gelişebilir.
Sevgiyle kal sevgili okur..
Psk.Dan.Gözde Örs
Comentários